Er zijn zon 500 verschillende coumarine (of cumarine) bekend. Coumarine zorgt voor de karakteristieke hooigeur van drogend en gedroogd gras. Deze stof komt onder andere voor in kaneel, honingklaver en gewoon reukgras. De werkzaamheid van coumarine is afhankelijk van de soort, maar is vooral van invloed op bloedvaten en op de huid.

In sommige planten van de schermbloemenfamilie (zoals berenklauw en Engelwortel, ) vind je fototoxische stoffen die van cumarine zijn afgeleid, de furanocumarinen. Deze kunnen in combinatie met zonlicht een allergie veroorzaken. Ook in de familie van de wijnruit komen deze voor.

In het algemeen bevatten coumarinehoudende planten een milde anticoagulerende (bloedverdunnende) werking. Ze worden bovendien gebruikt als geurstof. In hoge doseringen zijn coumarines als antagonist van vitamine K te beschouwen. Planten met coumarineglycosiden zijn onder meer Lievevrouwenbedstro (Galium odoratum), Citroengele Honingklaver (Mellilotus)(, Paardenkastanje,  Echte Kamille, Echte Lavendel, Kleine Bevernel en Wijnruit. Maar ook in de Tonkaboon, Duizendblad, Driekleurig Viooltje, Maggiekruid, pastinaakvruchten en Tagetes treffen we coumarinen aan.

Hydroxy-cumarinen: de stof aesculine in de Paardenkastanje (Aesculus) werkt capillairversterkend,

fraxine in de Es (Fraxinus) werkt urinezuur uitscheidend

Pyranocumarinen: de stoffen visnagine en khelline in de vruchten van Fijn akkerscherm (Ammi Visnaga) werken ontspannend en verwijderend op  bloedvaten en zorgen voor een betere doorbloeding van de hartspier.

Dicumarolen: Als kruiden met cumarinen nat bewaard worden (kuilgras) kunnen door schimmels dicumarinen gevormd worden. Deze werken sterk antistollend en kunnen ongewenste bloedingen (vooral in de lever) veroorzaken, bijvoorbeeld bij koeien. Ze ontstaan bijvoorbeeld in vochtige klaver door gisting, vooral bij Mellilotus, en zijn sterk giftig. De werking is bloedverdunnend. Vitamine K is een antagonist (anti-coagulentia).